Βρήκε αφορμή το νούμερο!! Επί της ουσίας, μιλάει μόνο του, το 3-0...Χαιρετίσματα στον Μπουμαρσόπουλο

Σε κάποιους χτύπησε άσχημα το μωβ στις φανέλες. Θα πρέπει ο καθένας να θυμάται πως δεν κάνει το ράσο τον παπά, μα ο παπάς το ράσο. Φυσικά και δεν είναι το ...μωβ το χρώμα της ομάδας μας! Η ομάδα έχει σήμα, έχει χρώμα και βαριά κληρονομιά για να μεταλλαχτεί, τόσο γρήγορα και για μια αγωνιστική...

Η στολή ήταν η ουδέτερη, η ρεζερβα, που είναι απαραίτητη και υποχρεωτική για κάθε ομάδα, όταν παίζει με μια, που έχει τα ίδια χρώματα της. Μα δεν κάνει το ράο τον παπά κι ας τελειώνει το παραμύθι...

Βρήκε πάλι αφορμή το νούμερο που είναι μεταξύ αυτών που βρίσκονταν χτες στο γήπεδο, για να χύσει το δηλητήριο του. Αντί να δει το χάλι μας, αντι να δει πως και τσάμπα και με 5 ευρώ δεν γίνεται αυτό που έλεγε, αντι να τα βάλει με τον εαυτό του που μέχρι τώρα έκανε περισπούδαστες αναλύσεις για τα χρήματα και για τα εισιτήρια (ειδικά για τα εισιτήρια με τον Διαγόρα ...έριξε το δηλητήριο της ζωής του), έρχεται τώρα να διαπιστώσει ο ίδιος πως δεν είναι το ποσό αλλά κάτι άλλο βαθύτερο!

Ναι, γι αυτό έγιναν και οι τελευταίες κινήσεις: Για να διαπιστώσετε κι εσείς αυτό που διαπιστώθηκε από καιρό. Θέλουμε νέα προσπάθεια από την Κακιά Σκάλα και θέλουμε πολύ δουλειά για να πείσουμε, γιατί ξαφνικά η ομάδα από συγκυρίες βρέθηκε από την Β στην Γ Εθνική. Ο κάθε κατεργάρης ΜΚ που λέει τις ανοησίες του απλά για καθημερινή κατανάλωση, προσγειώθηκε ανώμαλα με την κριτική του ...πισινού του (κι είναι και μεγάλος)! Λόγια και κόντρα λόγια, φταίχτης ο ένας, φταίχτης ο άλλος, αλλά επί της ουσίας με την στριφογυριστή της διοίκησης (δωρεάν είσοδο και 5 ευρώ) τον έβγαλε τον βλάκα στο κενό. Βρήκε πάλι πάτημα όμως, στα ρούχα και στο χρώμα!

Να μιλήσουμε για την ουσία.

Η Ρόδος χτες αδικείται από το αποτέλεσμα. Θα μπορούσε να είναι 5-0 με τα δυό κλασικά, που έχασε ο Κακλαμάνος. Κι αν ήταν απέναντι της μια ομάδα σαν τις περσινές της Β Εθνικής, θα μπορούσε να είχε φέρει αποτέλεσμα σαν αυτό το καραστημένο 4-2 των άλλων (είναι αλήθεια, έχουν έξοδα οι εκλογές!!!)... Οι χτεσινοί συνδυασμοί, οι αυτοματισμοί και η ενίσχυση της μεσαίας γραμμής με τον γρήγορο Δανά, έκανε όλους τους παίκτες να απογειωθούν. Δέθηκε η αμυντική και η επιθετική γραμμή με τον Γήτα να ζωγραφίζει, με τον Κεφαλούκο να καθαρίζει τα πάντα, με τον Μανίκα να είναι συνεχής κίνδυνος για την άμυνα του Ασπροπύργου, με τον Λιόλιο να είναι υπέροχος, με τον Καραγιαννίδη να έχει βρει τα βήματα του. Με κορυφαίους τον Δανά, τον Ντάλα, τον Κραβαρίτη (αυτό το παιδί τελικά μου φαίνεται έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας για να δείξει την μεγάλη του αξία).

Ναι, ομολογουμένως η χτεσινή Ρόδος θύμιζε τη Ρόδο του πρώτου ημιχρόνου στον αγώνα μπαράζ με τον Παναιτωλικό: ΟΛΑ καλοδουλεμένα και ΟΛΑ σε πρόγραμμα. Αν τα πάει τόσο καλά ο Στράντζαλης και στην Κόρινθο, θα πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, πως έστησε την ομάδα όπως την θέλαμε.

ΥΓ1. Ρε ΜΚ αν βάλεις κοστούμι, μπορείς να γίνεις Χατζηνικολάου;

ΥΓ2. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη συμβολή του Γιώργου Αλεξίου στο καλό κλίμα που επικρατεί: Εβγαλε αύρα στην ομάδα και αυτή είναι αύρα θετική... αύρα για νικητές...

ΥΓ3. Αν αυτός ο ανεκδιήγητος ΜΠΟΥΜΑΡΣΟΠΟΥΛΟΣ είχε τέτοια ομάδα και την προπερασμένη Κυριακή απέναντι του, μόνο με τα καραστημένα και κλέφτικα πέναλτυ θα μπορούσε να μας κάνει να χάσουμε (η πλάκα είναι πως επιμένουν να λένε πως είναι ανερχόμενο ταλέντο, δεν μας λένε όμως ποιος είναι ο πρόεδρος - νταβατζής του, 85 Μαΐων και βάλε). Ρε ταλέντο, σε πήραμε χαμπάρι... και οι παίκτες με το χτεσινό 3-0 σου έστειλαν μήνυμα!

Ξεφύγαμε από το χωριό

Πέρασε η πικρή γεύση από τα Ψαχνά και τώρα έρχεται η ώρα για τον Ασπρόπυργο. Μην ξελογιάζεστε, μην νομίζουμε πως είναι εύκολη υπόθεση. Είναι μια δύσκολη ομάδα που θέλει προσοχή... Και γρήγορα επιθετικά και γρήγορα γκολ, πολλά γκολ!

Το εισιτήριο είναι πέντε ευρώ για όλους. Αλλη μια προσπάθεια για να είμαστε ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.

Κακιά Σκάλα, φίλοι της ομάδας μας, θα πρέπει να δώσουμε δυναμικά το παρόν: Για μια μεγάλη νίκη!...

ΥΓ1. Τόσο κακό για το τίποτα για να αποδείξουμε πως έχουμε την καλύτερη ομάδα στην κατηγορία. Λίγη προσοχή και πιο ανοιχτό ποδόσφαιρο, για να φανούν οι αρετές των παικτών μας...

ΥΓ2. Ο Κουμέντος ήταν στα Ψαχνά;

ΜΠΟΥΜΑΡΣΟΠΟΥΛΟΣ : Οπως λέμε ...καππαμά!

Η τραγική αντιμετώπιση που είχε η ομάδα μας την περσινή σεζόν, κάνει δειλά-δειλά τα πρώτα βήματά της και στο φετινό πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας με διαιτητές του τύπου Μπουμαρσόπουλου, ο οποίος εκτός του ότι εφηύρε δύο πέναλτι εκ των οποίων δεν ήταν κανένα, αφού απέβαλε αναίτια έναν ποδοσφαιριστή της ομάδας μας και έναν παράγοντα, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του ή μάλλον… από τη σφυρίχτρα του, για να καρατομήσει την ομάδα μας, κάτι που εν τέλει το κατάφερε…
Τέτοιες «ποδοσφαιρικές» συμπεριφορές τις γνωρίζουμε καλά και θα τις αντιμετωπίσουμε κατάλληλα εν καιρώ… Γνωρίζουμε όλοι πόσο κοντά είναι τα Ψαχνά με την Αθήνα, η Αθήνα με την Πάτρα και η Λάρισα με τη Θεσσαλονίκη
Η Ελλάδα είναι μικρή κύριε Μπουμαρσόπουλε και σας ευχόμαστε να «σφυρίξετε» και στο νησί μας!
Εμείς στηρίζουμε την ομάδα που αγαπάμε και δεν την αφήνουμε στιγμή μόνη, όσο για τα λεγόμενα τοπικών και μη δημοσιογράφων που αναφέρουν περιστατικά και καταστάσεις μέσα από τα αποδυτήρια μας, καλά θα κάνουν να ασχοληθούν με τα σοβαρά προβλήματα του αθλήματος και την ουσία των πραγμάτων και όχι με κουτσομπολίστικα, τύπου ποιο είπε τι και σε ποιόν…

Ιδού η ΡΟΔΟΣ

Παίζουμε για την νίκη. Παίζουμε για το πάθος μας. Παίζουμε για την κατηγορία, για τους φιλάθλους μας, για την διοίκηση και για τον πρπονητή μας. Η μέρα του αγώνα με τον Ηρακλή είναι αγώνας με εισιτήριο για την άνοδο.

Οχι πως ήρθε κιόλας η ώρα, αλλά μπαίνουν οι βάσεις για το μεγάλο πήδημα και στη Ρόδο το λέμε: Ιδού η Ρόδος, Ιδού και το Πήδημα. Με όποια επιλογή, όλα θα πάνε όπως πρέπει. Ετοιμαστείτε εσείς από δω για να δείτε αυτό που θα γίνει εκεί.

ΥΓ1. Ποιος είπε πως εμείς μιμούμαστε τα Υστερόγραφα; Για ανατρέξτε σε αναρτήσεις περσινές και προπέρσινες. Οι μαϊμούδες είναι αλλού...

Στηρίζουμε κερδίζουμε!

Στην ομάδα μας υπάρχει κάτι που στις άλλες δεν υπάρχει. Ενας προπονητής, μιλάει με τη γλώσσα της ομάδας, την πονάει σαν να είναι η ομάδα δική του γιατί απλά, την νιώθει δική του.Αυτό δεν συναντιέται ούτε με τον Σούλη, ούτε με τον Φυντάνη, ούτε με τον Παντέλη, δεν το βρήκαμε με τον Τζαναβάρα και δεν μπορέσαμε να το μετουσιώσουμε στον Μάουρερ. Δεν είναι απλό, δεν είναι και σύνθετο. Όποιος φόρεσε την φανέλα και την έζησε, όποιος πολέμησε για να κερδίσει φορώντας αυτή την φανέλα, γνωρίζει καλά την ψυχολογία που έχει σήμερα αυτός ο προπονητής. Πολλές φορές, πολλοί από την εξέδρα δίνουμε μαθήματα υποκριτικής αλλά και προπονητικής συνάμα, αναγάγοντας τους εαυτούς μας σε μεγάλους προπονητές. Ρίχνουμε λοιπόν τα εξ αμάξης. Βρίζουμε, χυδαιολογούμε, αναφερόμαστε σε λάθη, στα λάθη, σε πιθανά λάθη κλαι σε προσδοκίες λαθών. Δεν γνωρίζουμε την πτυχή του κάθε προβλήματος, τις αντοχές των παικτών, την φυσική τους κατάσταση, την αφύσικη τακτική τους, τις τακτικές που εφαρμόζονται, τις τακτικές των αντιπάλων. Χωρίς να ξέρουμε μέχρι πού φτάνει ο παίκτηες, ρίχνουμε στον Καιάδα τον προπονητή με ...μπινελίκια υψίστης φιλολογικής αξίας και αναγνωρίζουμε αίφνης στους εαυτούς μας το κίνητρο της αγάπης για την ομάδα με τις βρισιές προς τον προπονητή! Ουδέποτε αναγνωρίζεται ελαφρυντικό ή δόση τακτικής. Όπως για παράδειγμα στον τελευταίο αγώνα που ακουγόταν με κοσμητικά προς τον προπονητή γιατί δεν χρησιμοποίησε από την αρχή τον Μαραγκουδάκη. Ουδείς αναγνώρισε το ελαφρυντικό πως ο Μάρκος προερχόταν από τραυματισμό και σχεδόν μισή και κουτσή εβδομάδα προετοιμασίας!

Τα ρίξαμε όμως, ετσι για την εκτόνωση και για το πείσμα.

Λέμε να γυρίσουμε σελίδα. Να δώσουμε την απαραίτητη πίστωση στον προπονητή αυτόν, αφού πέρυσι με τα πρώτα στραβά αποτελέσματα τον αντικαταστήσαμε από τον πλέον παγωμένο και ...ευθυνόφοβο που στο τέλος δεν μας έκανε καλό αλλά κακό- έστω κι αν και σ' αυτόν αναγνωρίζεται η εργασιομανία!

Ο επόμενος αγώνας είναι σημαδιακός και σημαντικός. Με ένα καλό χίλια έπονται. Κι όλοι θα ηρεμήσουμε...

ΥΓ1. Είναι αλήθεια πως φεύγουν ένας - ένας και ο τελευταίος θα κλείσει την πόρτα;

(Βαγγέεεελη! - Μπουμ...)

ΥΓ2. Πού είναι η αφίσα της Κακιάς Σκάλας; Μερικοί λένε πως ο ΜΚ τριγύριζε και την μ.αζευε. (Μετά τα όσα είπε κι έγραψε πάλι, η επιμονή να τον διαβάζετε και να γράφετε στο αντι-blog του, περοιγράφεται απλά ως μαζοχισμός...

Τουλάχιστον σπάσαμε την παράδοση

Από την πόλη ήρθαμε και στην κορφή κανέλλα... ή τέλος πάντων κάπως έτσι!

Η Ρόδος σήμερα κέρδισε ένα πολύτιμο τρίποντο που της χάρισε απόσταση ασφαλείας από την κορυφή με έναν βαθμό, αφού τα αποτελέσματα του ΡΟΥΦ, του Παναιγιάλειου και της Κορίνθου ήταν φυσιολογικά για να κερδίσει η δική μας ομάδα έδαφος.

Η αγωνιστική σε τελική ανάλυση ήταν θετική για την πλευρά της Ρόδου και μόνο αφού όλοι οι άλλοι έχασαν πόντους και αποδείχτηκε πως ο βασικός μας πολέμιος και κυνηγός - η Παναχαϊκή - θα μπει τώρα πια σε μια περίοδο μεγάλης εσωστρέφειας.

Για να εξηγούμαστε: Η Ρόδος δεν μας άρεσε. Δεν είναι αυτή που θέλουμε και εν είναι αυτή που περιμέναμε. Με μια ομάδα απέναντι της που - λόγω ονόματος - προδιαθέτει για περίπατο, έδειξε πως είχε "πολύ αέρα" και ...τουπέ! Ο τσαμπουκάς μας κόπηκε με το 0-1. Κι έπρεπε να κλείσει το ημίχρονο, να μπει ο Μαραγκουδάκης, να γίνει η ανατροπή του Κεφαλούκου, να χτυπηθεί εύστοχα το πέναλτυ και να βάλει το αριστουργηματικό γκολ ο Μανίκας για να έρθουμε όλοι στα συγκαλά μας...

ΟΛΟΙ θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το πρωτάθλημα αυτό είναι δύσκολο και δυσκολότερο ίσως από αυτό της Β Εθνικής αφού δεν ξέρεις αυτές τις "από το πουθενά" ομάδες πώς αντιδρούν. Αλλωστε σήμερα είδαμε και τον Αργέντη, στον Πλατανιά, να παίζει τέτοια μπαλάρα, όση δεν έπαιξε σε ένα ολοκληρο πρωτάθλημα όταν ήταν στη Ρόδο...

Εμείς σαν φίλαθλοι θα θέλαμε σήμερα γρήγορο γκολ. Θα θέλαμε όχι αγχωτική νίκη. Την πήραμε όμως και αυτό μετράει.

Σπάσαμε σήμερα και την παράδοση: Οποτε ανοίγουν οι πόρτες και η είσοδος είναι ελεύθερη, μπροστά σε πολύ κοινό, η ΡΟΔΟΣ ως τώρα έκανε την γκέλα της. Στον σημερινό αγώνα σπάσαμε την παράδοση.

Η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απολαυστική και είχε εκρηκτικά πεντάλεπτα μέχρι να γίνει το 2-1. Και να πούμε και κάτι ακόμα, γιατί έχει σημασία: Οι αλλαγές έδωσαν πνοή και στοιβαρότητα στην ενδεκάδα, λίγο με τον Μαραγκουδάκη, λίγο με τον Σκαρλάτο και λίγο με τον Δανά. Εδειξαν και οι τρεις πως πρέπει να είναι εντός.

Κάτι και για τους φιλάθλους: Το γήπεδο σήμερα ήταν διαφορετικό. Είχε κόσμο, είχε ρυθμό, είχε συμμετοχή. Ηταν πάνω από χιλια οκτακόσια άτομα που απόλαυσαν την νίκη. Ηταν μικρά παιδιά, ήταν παλιοί και γνώριμοι, ήταν νεότεροι και παθιασμένοι. Κι ήταν ωραία η εικόνα με τα καπνογόνα και τα χαρτάκια και από την πλευρά της σκεπαστής. Σε τέτοιο γήπεδο η ΡΟΔΟΣ δεν χάνει ποτέ...

Αντε, πάμε τώρα για τα Ψαχνά. Βρε γαμώ το... Μια να παίζουμε με τον Πλατανιά, μια με τα Ψαχνά και μια με την Διμυλιά. Αντε να ξεφύγουμε και νάναι για πάντα!

ΥΓ. Πώς τον λένε τον προπονητή της Παναχαϊκής; Θα τον ξανακούσουμε;

GO GREEN...

Πρώτα πρώτα να σας πούμε πως τα ανώνυμα είναι ελεγχόμενα. Αυτό πάει να πει πως στα σχόλια σας θέλει λεκτική επαλήθευση.

Κατά τα λοιπά, η ομάδα θα κάνει σύντομα γενναίες ανακοινώσεις για μια ...γενναία αλλαγή σελίδας με είσοδο νέων προσώπων στα διοικητικά.

Η ομάδα μας παίρνει την ευθεία για μια νέα τροχιά, που θα είναι ανόδου και τίποτα περισσότερο.

Οι φίλαθλοι, μονιασμένοι, πάμε όλοι μαζί για μια νέα αρχή... Κι επειδή εμείς εδώ τα βλέπουμε όλα με μια δική μας ξεχωριστή ΡΟΔΙΤΙΚΗ ματιά, λέμε πως θα ψηφίσουμε ΚΑΙ ΡΟΔΙΤΙΚΑ.

Καλημέρα σας και την Κυριακή στο γήπεδο, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!

ΥΓ1. Ποιος κατεβαίνει είπατε; Ακόμα ...κατεβαίνει; Δεν του έφτασε το στοίχημα;

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...

Παλεύαμε μια άνοδο, με νύχια και με δόντια. Κι ήταν πολλοί αυτοί που βοήθησαν τότε. Από διάφορες πλευρές και από διαφορετικές κατευθύνσεις.

Τελικά σε όλα αυτά τα χρόνια που πέσαμε στα δυό μπαράζ, που δεν καταφέραμε την απ' ευθείας άνοδο, είχαμε την ατυχία να έχουμε φίλους καλούς που στήριξαν την ομάδα αυτή, που της έδωσαν πνοή μετά από την τελευταία ανάσα μετά από Περιστέρι και Νέα Σμύρνη.

Και μετά;

Με οξυγόνο μπόλικο, με ανάσες ...άσχετες και καρδιοχτύπια, καταφέραμε να κρατήσουμε την ομάδα και στο τέλος να την πάμε μια γερή βόλτα εκεί που θα έπρεπε να είναι.

Μπορεί να κάναμε και λάθη...

Μα δεν πουλήσαμε, δεν δώσαμε, μας πήρανε, δεν αγαπήσαμε, μας ...αγάπησαν. Φέτος κάτι μπορεί να αλλάξει. Να μην έχουμε μπαράζ. Να μην έχουμε καρδιοχτύπια. Να μην έχουμε χτυποκάρδια και ανάσες της στιγμής. Να πάμε κατευθείαν στον στόχο.

Πρέπει να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Αφήστε τους άλλους να μας βλέπουν με μισό μάτι. Εχουμε κάτι που είναι ολόκληρο: Την πίστη στην μεγάλη ομάδα.

Μπορούμε την Κυριακή να το αποδείξουμε. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ... μπορούμε να αποδείξουμε πως μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά φετος. Τρένο λοιπόν, όλοι μαζί...

ΥΓ1. Με την προτίμηση σε παίκτες, βγάζουμε και τη μάσκα;

ΥΓ2. ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ: Κατούρησε η μυίγα κι έβγαλε υποψήφιο. Εμείς, δεν ψηφίζουμε στο Ισραήλ!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Τελικά η ομάδα προετοιμάζεται κανονικά και την Κυριακή θα φανερώσει αρετες που δεν ξανάδαμε...

Τέλος τα σχόλια για έναν που προσπάθησε να διαλύσει την ομάδα, που τελικά τον ξέρουμε και του λέμε, να το κλείσει το μπουρδέλο πριν τον φανερώσουμε!

Ξέρεις, η πλάκα είναι πως οι ...ύποπτοι (έχοντας στα παντελόνια αυτά που πρέπει για να αναλάβουν τις ευθύνες τους) ένας - ένας βγαίνουν για να δηλώσουν πως δεν έχουν σχέση με τον ανεκδιήγητο.

Στο κάτω κάτω αυτός ο ανεκδιήγητος τι κάνει; Λέει μια μαλακία, την κάνει σουβλάκι στο πουλάκι του, παίζει, ξαναπαίζει και δείχνει πως έχει ...απήχηση

Ξέρετε τι λέω; Την Κυριακή να γελάσουμε! Αντε, τα εισιτήρια πληρωμένα και η είσοδος ελεύθερη. Να δούμε και να μετρήσουμε απήχηση. Κι αγάπη για την ομάδα...

Ετσι, ένα απόγευμα αφιερωμένο στη δυναμική αυτής της ομάδας, στους φίλους που μαζί ταξιδέψαμε στη Νέα Σμύρνη, στα παιδιά που μαζί κλάψαμε στην επιστροφή με το BLUE STAR.

Σε όλους που πέρσι ζήσανε τη Ρόδο στη Β Εθνική μετά από 25 χρόνια, γιατί έτσι γουστάραμε! Που θα δούνε τη Ρόδο ξανά στη Β Εθνική και ακόμα πιο ψηλά...

Λοιπόν, την Κυριακή τα εισιτήρια κερασμένα.

Στην υγειά σας...

ΥΓ. Τι κι αν είσαι ο Γιάννης; Τι κι αν είσαι ο Κώστας; Τι κι αν είσαι ο Μάκης; Τι κι αν είναι ο Γιωργάκης; Αλλάζει κάτι; Datsun πράσινο θα οδηγεί!

ΥΓ. Ρε ΜΚ στον αγώνα Ελλάδα - Λεττονία ποιο ήταν το τελικό σκορ;

ΥΓ2. Επιτέλους εντοπίσαμε όλα τα παιδάκια. Χα χα χα... Και ο ΜΚ στη φάκα. Αύριο, στην συγκέντρωση της Κακιάς Σκάλας οι επίσημες ανακοινώσεις. Για όλους.... Χα χα χα

ΥΓ3. Ρε παιδιά, πάρτε έναν κι ελάτε μαζί του την Κυριακή. Θόρυβος στον θόρυβο, το γήπεδο γεμάτο...

(Αν ανησυχησες μην το πάρεις κατάκαρδα. Το ξύλο θα το απολαύσεις, θες δεν θες να το παραδεχθείς. Το στίγμα σου βρέθηκε. Εχεις και κινητό και εναλλασσόμενο τον στόχο σου τρομάρα σου! )

Εγώ είμαι ρε...

Τι να τον κάνεις τον καημό...

Να κυνηγάς την γκόμενα και αυτή να φεύγει. Να μην σε θέλει. Να σε τυραννά και να μην σου κάθεται. Να θέλεις να αποδείξεις πως είσαι γκόμενος αλλά να μην μπορείς. Να προσπαθεις από τους διπλανούς σου να δείξεις πως είσαι μεγάλος αλλά να μην σου την φτιάχνει την μέρα η γκόμενα. Και να κυνηγάς να βγεις μπροστά, με το συμπάθειο, έχοντας στο παντελόνι το ένα από τα δυό που θέλει η ζωή για νάσαι άντρας. Και να θέλεις όμως να δείξεις πως είσαι άντρας.

Δεν το πολυκατάφερα στην μάταιη αυτή ταλαίπωρη ζωή, γιατί πάντα ήθελα να κρύβω το κουσούρι μου.

Κι έβαλα τώρα τόσους να το παίζουν ...σαΐνηδες προσπαθώντας να με ανακαλύψουν. Βρε, μπας και δεν έχουν καταλάβει πόσο εύκολο είναι να με βρούνε;

Μήπως δεν ξέρουν πως υπάρχει ο τρόπος; Η γκόμενα δεν με θέλει κι αυτή που έχω ξέρει τα κουσούρια μου και με φανερώνει εύκολα!

Μήπως δεν κατάλαβαν πως είμαι ο οποιοσδήποτε, που την ιστορία μου την έγραψα στην πόρτα των αποδυτηρίων της ομάδας; Μήπως δεν ξέρουν όλοι πως με μια απλή καταγγελία στο Αστυνομικό Τμήμα της γειτονιάς μου, θα μπορούσε με μια ψευτοαναφορά για καθύβριση, να με πιάσει το ηλεκτρονικό έγκλημα; Βέβαια ακόμα κι εγώ ένα μπουγούριασμα τέτοιο δεν θα το ήθελα, αφού όπως σας ξαναείπα, καλό να ρίχνω το μελάνι αλλά σαν σουπιά που είμαι, θέλω να ξεφεύγω, άγγιχτος!

Βέβαια, άγγιχτος, άγγιχτος, στο τέλος μου έμεινε το κουσούρι και αυτοϊκανοποιούμαι, σαν καλός μαλάκας που είμαι.

Για την ιστορία θα σας φανερωθώ, από το βήμα αυτό, γιατί από το άλλο θέλω να κρατώ το μυστήριο του ...ενός, που κρύβω στο παντελόνι μου.

Φίλες και φίλοι, ο οδηγός του τρίκυκλου που βλέπετε στη φωτογραφία δεν είναι κανείς άλλος από μένα. Το πάθος μου για την ομάδα μ' έκανε να το βάψω πράσινο. Το πάθος μου. Γιατί κατά τα λοιπά, τ' άλλα πάθη δεν με καταφέρανε και με κρατούν εκεί. Μοναχικό, στερημένο και κακόμοιρο. Λυπηθείτε με...

Για το γνήσιο των λεγομένων, για το γνήσιο της υπογραφής...

ΜΚ.

ΥΓ. Χαιρετισμούς στο χωριό. Να μου φιλήσεις τον Ρομαντικό γιατί έχω μήνες να τον δω...

Προβληματισμός

Επειδή ορισμένοι νομίζουν πως όλα είναι απλά, εύκολα...

Εκ του ασφαλούς, γράφεις, λες τη γνώμη σου, κάνεις το κέφι σου... Τώρα που ήρθε η ώρα της ευθύνης, θα λακίσεις, θα πάρεις δρόμο και θα τρέξεις μακριά, ή θα έρθεις να βγάλεις άκρη, να βάλεις το χέρι στη τσέπη για να συνεχίσουμε;

Ποιο είναι το πιο πιθανό;

Ο ένας φεύγει, ο άλλος δεν ξανάρχεται... καλημέρα σας!